Dag 18 – Sande naar Bergen, 187 Km

18 September 2018, Bergen, Noorwegen

Daar we vandaag een relatief korte rit te rijden, en de wetenschap dat het zo tot half elf zou regenen, mochten we van de legerleiding weer eens iets langer slapen. Zodoende zaten we pas om 9 uur aan het ontbijt. Het was gezellig druk in het ontbijtrestaurant – NOT – we waren de enige 3. Er waren wel meer gasten in het hotel, maar die waren al op een vroeger tijdstip vertrokken – er moet ook nog gewerkt worden.

De zoon des huizes (naar ik vermoed) wenste ons een goedemorgen en vroeg of we zin hadden in gebakken eitjes met spek bij het ontbijt. Uiteraard was ons antwoord ja en de door hem gebakken eitjes lieten we ons dan ook lekker smaken.

Na een rustig ontbijt en een idem optuigen van de motoren vertrokken we zo tegen half, op weg naar Bergen. De weersvoorspelling tot een uur of 6 waren goed, dus de regenpakken bleven in koffer.

Na nog geen 100 meter gereden te hebben keek ik verbaasd op mijn navigatiesysteem. Waarom gaat Hans hier nu linksaf, we moeten toch rechtsaf? Het is nu al een paar keer voorgekomen Hans z’n navigatie een andere begin- en eindroute aangeeft dan het apparaat van Wim en mij. Waarom deze verschillen optreden, daar zijn we nog niet achter. Het interessante van deze keer was dat deze afslag eindigde in een doodlopende weg. Althans, de weg ging verder als een fietspad. Dan maar het fietspad op en even later konden we weer de doorgaande weg oprijden.

Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we bij de eerste boot aan. Deze was al vertrokken dus we moesten even wachten. Hans checkte de timetable en kwam terug met de melding dat we tot 15.00 uur moesten wachten. Echter, een timetable in het Noors lezen is niet het makkelijkst – uiteindelijk bleek het dat we maar 25 minuten hoefden te wachten – dat scheelt een slok op een borrel.

Vervolgens speelde er zich een interessant schouwspel voor ons af. Een auto kwam aanrijden en kwam tot stilstand achter onze motoren. Een vrouw stapte uit en loopt naar een verderop geparkeerde zwarte Mercedes. Die werd vervolgens in een andere baan geparkeerd. Nadat de boot was gearriveerd reed de vrouw de Mercedes de boot op, maar op de boot keerde ze de auto en zette die in tegenovergestelde richting aan het begin van de boot neer. Vervolgens werd de andere auto opgehaald en werd die weer achter onze motoren opgesteld. Wij keken elkaar verbaasd aan – wat was hier nou de bedoeling van.

Nadat we aan de overkant gekomen waren reed het busje van een installatiebedrijf de boot af, keerde en reed gelijk de boot weer op. Wat is hier aan de hand? Onze lezing is dat zowel de zwarte Mercedes als het busje naar een andere plaats moesten maar dat er geen directe verbinding naar deze plaats en dat de boot daarom diverse routes aflegt (oftewel, busje en Mercedes moesten van plaats A naar C, maar tussen A en C is geen directe verbinding, enkel via B (A-->B, B-->C). Snapt u het nog?

Nadat wij 3-en overtuigd waren van deze verklaring (je kunt maar ergens over inzitten) konden we met een gerust gemoed weer verder rijden.

Onderweg nog even een lekker broodje pølse gegeten, niet omdat het moet maar omdat het kan (nog wel).

En zo deden we. En het werd steeds warmer, de zon ging steeds meer schijnen, de temperatuur ging naar boven de 20 graden. En het bleef gelukkig droog. Ondanks de relatieve korte afstand was het een prachtige tocht. Je blijft je toch verbazen hoe geweldig mooi Noorwegen is.

Wat me nog nooit is overkomen, gebeurde nu wel, een aankomst in Bergen met een zonnetje. Het hotel was snel gevonden als ook het inchecken. Onze hotelkamers voor de 2 nachten zijn inclusief ontbijt en diner (buffet). En aangezien het ondertussen weer is gaan hozen van de regen (tuurlijk), konden we binnen blijven en hebben we lekker kunnen eten.

Morgen hebben we de hele dag om Bergen te gaan verkennen. Wat we gaan doen moeten we nog beslissen – hangt ook mede af wat uiteindelijk het weer gaat doen. Dat gaan we morgenochtend bij het ontbijt eens bespreken.

Welterusten en tot morgen,

Richard