Dag 23 - Hjørring (DK) -> Hellwege (D) (585 km)

Onze laatste dag in Scandinavië! Na het ontbijt vertrekken we richting Duitsland. Het is mooi weer maar er staat wel een harde wind die het af en toe lastig maakt met rijden. Goed op blijven letten dus! De reis gaat snel. Op de meeste stukken autoweg in Denemarken mogen we 130 km/u rijden en dat doen we dan ook. Na 100 km gooien we de tank vol en gaan meteen weer door. Om half twee stoppen we om wat te eten. Onze laatste Pølse van deze trip! 

   
Bij Flensburg rijden we Duitsland in. De lucht begint te betrekken en hoe dichter we bij Hamburg komen hoe donkerder het wordt. Richard heeft voor de zekerheid zijn regenpak al aangedaan. En dat is maar goed ook, zodra we eindelijk voorbij Hamburg zijn begint het te regenen. Bijna alle wegen rond Hamburg worden vernieuwd, dus een hoop opbrekingen en afgesloten rijbanen. De snelheid is er even uit. In de verte zien we het bliksemen. 

De regen komt met bakken uit de lucht maar dat kan ons niet deren. Gestaag rijden we door en iets over vijf uur komen we aan bij ons vertrouwde hotel in Hellwege: Pruser's Gasthof. Ik kom hier nu voor de 4e keer, Wim voor de 3e en Richard voor de 2e keer. We krijgen kamers in het nieuwe gebouw. Snel alle bagage van de fietsen af en naar de kamer brengen. Even opfrissen en dan is het eindelijk zover: BIER (voor Wim en Richard dan, ik vind er niks aan ;-)) 

 
Ik wordt zowat gedwongen om een BaCo te nemen (Bacardi Cola voor de AA-ers onder ons). Dus om de vreugde van de kinders niet te niet te doen, stem ik in en krijg een dubbele BaCo. 

Toch voelt het of ik er niet helemaal bij hoor aan de bar. Wim en Richard zijn een beetje aan het kibbelen over de voetbalwedstrijd PSV-Ajax. Richard als ras Amsterdammer is natuurlijk voor PSV.. uhhh correctie... Ajax! En Wim is dus voor PSV en aangezien die met 3-0 van Ajax gewonnen hebben worden er heen en weer gezellig uitspraken gewisseld tussen de heren. Ik besluit heel wijs om van mijn baco te genieten en het eea. aan mij voorbij te laten gaan. Na het eerste biertje is het natuurlijk tijd voor het tweede biertje, een weissenbier. Ook deze wordt geserveerd in een of andere misvormde vaas, maar anders past het natuurlijk niet, zo'n halve liter! Onder lichte dwang neem ik ook nog maar een baco. 

Na het tweede biertje lijken Wim en Richard weer door een deur te kunnen (ja ja, ze hebben brede deuren hier in Duitsland!) en gaan we aan tafel.

Heerlijke schnitzels worden er verorberd en als toetje is er koffie. Er werd ook nog even gedacht aan een punt taart, maar gezien de grootte van deze punten werd er vanaf gezien.

Omdat het de laatste avond is toch nog maar even naar de bar voor een laatste bier en baco. Wim heeft leuk contact met de barvrouw die alles aan het opruimen is en ondertussen ook nog een glas op de tegels laat stuiteren. 
Richard is bang dat hij in een zwart gat gaat vallen en ik heb de indruk dat ik nog ergens op de boot zit die aan het deinen is. U begrijpt het al.... de alcohol doet zijn werk! 

En aangezien dit mijn laatste reisblog is wil ik hierbij iedereen hartelijk bedanken voor de getoonde interesse in onze avonturen en alle leuke reacties. 
Wim en Richard, ontzettend bedankt voor alles. Het waren 3 fantastische weken! 

Morgen het laatste stuk(je) van rond de 400 km naar huis. Dan zit het er op en kunnen we nog jaren lang na-genieten van al onze belevenissen in de afgelopen 3 weken. 

Misschien tot een volgende keer!

Hans